สินทรัพย์บางอย่างไม่มีตัวตนซึ่งหมายความว่าไม่มีลักษณะทางกายภาพ อย่างไรก็ตามรายการดังกล่าวยังคงต้องถูกหักภาษีโดยรัฐบาลบางแห่ง ตัวอย่างของสินทรัพย์ที่ต้องใช้ภาษีประเภทนี้ ได้แก่ ลิขสิทธิ์สิทธิบัตรและความลับทางการค้าเพื่อตั้งชื่อไม่กี่รายการ ตามธรรมชาติแล้วภาษีไม่มีตัวตนเป็นรูปแบบของภาษีการขายตามปกติจะกำหนดเมื่อมีการขายสินทรัพย์ทางกฎหมายหรือการแข่งขัน อัตราภาษีมักถูกกำหนดโดยการเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของมูลค่ารายการซึ่งโดยปกติจะอยู่ระหว่างหนึ่งถึงสิบเปอร์เซ็นต์ของต้นทุนการค้าปลีก แต่กฎนี้อาจแตกต่างกันระหว่างรัฐบาล
สินทรัพย์ทางกฎหมาย
ภาษีที่จับต้องไม่ได้ส่วนใหญ่มักเรียกเก็บจากกฎหมายทรัพย์สินหรือที่เรียกว่า "ทรัพย์สินทางปัญญา" ซึ่งโดยปกติจะรวมถึงลิขสิทธิ์รายชื่อลูกค้าสิทธิบัตรความลับทางการค้าและเครื่องหมายการค้า สิ่งเหล่านี้ถูกจัดประเภทเป็นสิ่งไม่มีตัวตนเนื่องจากไม่มีการทราบมูลค่าที่แท้จริงในเวลาที่ซื้อหรือขาย ตัวอย่างเช่นสิทธิบัตรอาจนำไปสู่การขายที่ยืนยาวหรืออาจถูกแทนที่ด้วยสิทธิบัตรชั้นสูงในอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อมา ในทำนองเดียวกันมันยากที่จะรู้ว่ารายได้จะถูกสร้างขึ้นจากการโฆษณาไปยังรายชื่อลูกค้า โดยทั่วไปแล้วเจ้าของสินค้าเหล่านี้จะต้องจ่ายภาษีที่จับต้องไม่ได้ให้กับรัฐบาลเพราะมูลค่าที่แท้จริงของทรัพย์สินไม่เป็นที่รู้จัก
สินทรัพย์การแข่งขัน
กิจกรรมบางอย่างที่เกิดขึ้นภายในธุรกิจเช่นความรู้การทำงานร่วมกันและการใช้ประโยชน์จากกิจกรรมนั้นถือเป็นสินทรัพย์ที่มีการแข่งขัน แม้ว่าจะไม่มีบุคคลหรือบริษัทใด สามารถเป็นเจ้าของสินทรัพย์ประเภทนี้ได้อย่างสมบูรณ์เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วจะเกี่ยวข้องกับคนหลายคน แต่ก็ยังถือว่าเป็นรายการที่ต้องเสียภาษีเพราะมีบทบาทสำคัญต่อมูลค่าโดยรวมของ บริษัท องค์กรจำนวนมากไม่จ่ายภาษีไม่มีตัวตนสำหรับสินทรัพย์ที่ถูกกฎหมายหรือการแข่งขันเนื่องจากพวกเขาไม่แน่ใจว่าจะคำนวณมูลค่าของพวกเขาได้อย่างไร แต่การทำเช่นนั้นอาจมีผลกระทบมากขึ้นในท้ายที่สุด
ปัญหาที่เกิดขึ้น
ระบบภาษีไม่มีตัวตนนั้นยากที่จะบังคับใช้ เช่นเดียวกับภาษีทรัพย์สินพวกเขาจะขึ้นอยู่กับมูลค่าการประเมินของสินทรัพย์ คุณค่าอาจเป็นเรื่องของความเห็นและอาจแตกต่างกันระหว่างผู้ประเมินและผู้ประเมิน นอกจากนี้มูลค่าของสินทรัพย์ไม่มีตัวตนเช่นหุ้นมีแนวโน้มที่จะผันผวน เนื่องจากธรรมชาติของพวกเขายากต่อการหาจำนวนบุคคลบางคนจึงตีราคาสินทรัพย์ของพวกเขาต่ำกว่าหรือนำไปสู่กระบวนการทั้งหมด หน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่นหลายแห่งขาดความสามารถในการตรวจสอบการประเมินมูลค่าภาษีด้วยตนเอง
บางคนเชื่อว่ารัฐบาลสหรัฐสูญเสียรายได้จากภาษีเมื่อสินทรัพย์ไม่มีตัวตนเช่นสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาขายให้กับ บริษัท ย่อยในต่างประเทศ สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อ บริษัท สหรัฐขายสิทธิ์ให้กับส่วนหนึ่งของ บริษัท ซึ่งตั้งอยู่ในประเทศที่ไม่ต้องเสียภาษี กฎหมายของสหรัฐอเมริการะบุว่าทรัพย์สินนั้นต้องเสียภาษีไม่มีตัวตน อย่างไรก็ตาม บริษัท มักจะขายสิทธิต่ำกว่ามูลค่าตลาดเพื่อประหยัดเงินโดยหลีกเลี่ยงภาษี
สามารถอ่านบทความน่าสนใจอื่นๆได้ ที่นี่ คลิ๊ก!
ขอบคุณบทความจาก ::www.netinbag.com
